Dino paradijs

Northflix is een blogster uit Friesland en doet in haar blog verslag van haar bezoek aan dinopark Tennax in Wedde.

‘Mijn oudste neefje is gek op dinosaurussen. Toen ik Landgoed Tenaxx voorbij zag komen dacht ik gelijk: ‘Daar moeten we naartoe!’ Na een rit van meer dan een uur waarbij onze TomTom de weg kwijt raakte belandden we aan het einde van de wereld in een soort prehistorisch landschap, althans zo leek het. ’Waar zijn we beland?!’ werd er geroepen. ‘Die dino’s leven hier gewoon nog écht! Wedden?! Wedden in Wedde?’

Toen we onder de toegangspoort doorliepen klonk er gebrul en mijn neefje sprong serieus wel een meter in de lucht. Er bleek een sensor onder de poort te zitten en als er beweging werd gedetecteerd brulde er een dino. Bij de kassa kreeg mijn neefje nog een pakket papier mee, want dan kon hij – als hij alle onderdelen zou halen – een Dinoranger button krijgen en een gratis jaarabonnement op het park. Via een “duister” overdekt deel kwamen we uiteindelijk op het park uit. Ik geef het maar gelijk toe: toen we eenmaal binnen waren maakte het cynisme al gauw plaats voor verbazing en een gevoel van aangenaam verrast worden. Wat was het groot en wat zag het er allemaal netjes en goed onderhouden uit! Waar moesten we beginnen?!?

Het eerste wat we tegenkwamen was de dino-opgraving. Kinderen konden hier naar dino-eieren zoeken/graven en als ze eentje vonden dan mochten ze een speelgoed dino uitzoeken. We vonden NIETS! Terwijl die dingen – er stond een voorbeeld – zo groot waren als een galiameloen en ik zo diep had gegraven dat ik ieder moment op een gasbel verwachtte te stuitten. (Sorry, flauw) Dino-eierschalen vonden we wel en daar maakte een aardige meneer een ketting van voor de kinderen. Ook kregen ze een plastic mini dino. Kinderen konden zich hier trouwens ook laten schminken en maïs poffen boven een kampvuur. Nadat we het graven zat waren liepen we langs mega grote dino’s richting de bootjesvijver.

Daar lag ook een deel van de survivalrun: Je kon op een vlot varen. De kleuter wilde erop met tante, dus wij om de vijver heen rennen en pas toen we erop zaten besefte ik wat de bedoeling was: Ik moest plat op mijn buik liggen en aan het touw trekken en zo het vlot tientallen meters over het water trekken om aan de overkant te kopen. Dat was even een flinke aanslag op mijn armspieren. Daarna zijn we verder door een bosrijk gedeelte gelopen, wat veel kinderen – getuige het gegil en soms gehuil – bloedje spannend vonden. Overal hoorde je namelijk dino gebrul uit luidsprekers.

De survivalrun (dit leek toch meer geschikt voor oudere kinderen) en de dino laserhunt in het jachtbos hebben we gelaten voor wat het was, want we waren inmiddels 4,5 uur verder en beide kindjes waren gesloopt. Mochten we ooit weer gaan en wel willen survivallen dan trekken we allemaal oude kleren aan en nemen schone kleding mee. Er zijn kleedruimtes op het landgoed, dus mocht je al in het water of de modder vallen dan is het geen probleem.

Aanrader?

Absoluut! Het park is heerlijk ruim opgezet en het is leuk om te wandelen – overigens op onverharde paden, dus niet handig met een rolstoel. Met een kinderwagen met luchtbanden ging het prima! – en actief bezig te zijn. Je hebt niet het gevoel dat je in een attractiepark loopt. Iedere keer ontdekten we iets nieuws en we hebben echt nog lang niet alles gezien en gedaan. Het personeel was ook allemaal zo vrolijk en vriendelijk. Vooral de meneer bij de dino-opgraving had er overduidelijk plezier in. Alles is overigens ook heel netjes onderhouden en ook fijn: De prijzen zijn naar mijn mening absoluut redelijk!
Northflix bezocht het park met een kortingsactie, die zijn er regelmatig. Lees hier het hele blog